بسم الله الرحمن الرحیم

آیه (بسم الله الرحمن الرحیم)

اصولا انسان در  کارهای بزرگ ،آن را بانام عزیزی آغاز می کنند و یا بر روی فرزند ، نام شخصی مانند نام پدر خود را می گذارد ،تا همیشه بیاد او باشد و یاد او جاودان بماند.

خداوند هم سوره های قران را با این آیه شروع می کند تا یاد او همیشه در اذهان بماند و خداوند می فرماید هر چه را که با نیت او و برای او انجام شود باقی خواهد ماند و کاری که با اسمش آغاز شود ، رنگ خدائی می گیرد.البته این را هم نباید فراموش کنیم که صرف بیان زبانی نباید باشد، و اینکه هر چه بانام خدا آغاز گردد ناتمام نخواهد ماند ،بستگی به استحکام و فوت این ارتباط با تنها مسیر زندگی دارد.

در مورد اینکه این آیه جزء سوره است ، شکی نیست.  امام باقر (ع) در مورد کسانی که این آیه را جزء سوره نمی دانند و نمی خوانند می فرمایید:بهترین آیه قران را به سرقت بردند.

الله جامع ترین اسم خداوند است و شامل تمامی صفات می شود ،در مقابل صفات دیگر که فقط یک نوع صفت را برای خداوند بیان می کند.الرحمن به معنای رحمتِ بزرگی که شامل همه افراد، اعم از مسلمان و کافر می شود و الرحیم  به معنای عطوفت و مهربانی نسبت به تمامی مسلمین و بندگان است .

نکته ها:

1-     کسی که دارای است دو خصوصیت (الرحمن الرحیم)است،آیا شایسته عشق واقعی نیست؟

2-     حضرت نوح هم به هم سفران خود درکشتی فرمود:(بسم الله مجریها و مرسیها).

3-     مهم تر اینکه، اولین آیه نازل شده ، (اقرء بسم ربک الذی خلق) است.

4-     تنها سوره توبه است که با اسم خداوند آغاز نمی شود وآنهم به سبب این است که این سوره برای اعلام جنگ با جنایتکاران مکه و پیمان شکنان است و جنگ با رحمانیت و عطوفت خداوند سازگار نیست.

 

موفق باشید

 

 

نوشته شده توسط س.م. مرتضوی مقدم در شنبه 85/8/6 و ساعت 7:11 صبح | نظرات دیگران()